Na mijn bijdrage aan het programma blckbx today van 24 maart, “Nieuwe wending zaak Aachboun”, ontving ik vele reacties. Die varieerden van “Wat was er met Erwin aan de hand?”, een voorzichtig “Het ging niet zo goed, hè?” tot aan “Het leek op een valstrik.” Een valstrik is hoe ik het ervoer, al kon ik het die bewuste avond niet goed duiden. De keuze Carl Stellweg als co-panellid uit te nodigen als expert op het gebied van Syrië, versterkte het gevoel in een show met dubbele agenda te zitten. Omdat dat gevoel niet wegging, heb ik ook mijn bijdrages over Aachboun teruggekeken en blckbx om een reactie gevraagd.
Ik heb getwijfeld of ik mijn evaluatie zou publiceren. Mijn motto is dat we binnen het voor vrede en vrijheid strijdende ‘verzet’ onderlinge irritaties moeten negeren en schouder aan schouder blijven staan. De groep is al zo beperkt; tijd en energie moet naar het afwenden van de Globale Destructie gaan.
Maar toen kwam de ophef rond het opstappen van Flavio Pasquino (en daarna David Boerstra en Laura Oorschot), en bij gebrek aan tegengeluid, publiceer ik mijn reflectie toch. Ik nam namelijk aan dat de bewust door Pasquino gelekte ontslagbrief en het smartlap-gehalte van zijn afscheidsvideo door het ‘wakkere’ publiek direct als manipulatie zou worden herkend. Zeker nadat de zakelijke verklaring van het bestuur was verschenen, zou men direct door hebben dat Pasquino onnodig brokken maakte. Het tegenovergestelde bleek waar.
De actie van Pasquino, versterkt door Max von Kreyfelt, zorgt momenteel voor een enorme tweespalt in de verzetsgroep (playbook Corona Ausschuss). Doel lijkt te zijn Jan van Aken, de man die namens het bestuur een schriftelijk reactie op de video van Pasquino ondertekende, zwart te maken en onderuit te halen. Hoe is het mogelijk dat mensen het sjabloon van framing en verdeling niet herkennen? Voor wie zich verdiept in de zaak en verder kijkt dan de blckbx afscheidsvideo’s, weet dat Pasquino (bewust?) met vuur speelt en mogelijk de voornaamste kanalen van onze alternatieve media met hem mee de afgrond in trekt. Hebben we dan zo weinig geleerd van de onthullende presentatie van Marc van Ranst bij Chatham House in 2019 en de manier waarop Corona Ausschuss werd geïmplodeerd?
Er is slechts een handvol mensen voor wie ik door het vuur zou gaan. Jan van Aken is daar één van. Nu Pasquino via Max von Kreyfelt de aandacht naar Van Aken heeft verlegd, kan ik de crisis bij blckbx niet anders beschouwen dan een doelbewust gekozen instrument om het alternatieve media landschap te verstoren. De grote vraag is: was Pasquino’s zijn eigen idee, of is hij op zijn beurt een instrument en, zo ja, van wat of wie?
Velen zijn blckbx de afgelopen jaren gaan vertrouwen zoals ze vroeger de reguliere pers vertrouwden. Dit werd, wat mij betreft, in toenemende mate problematisch. Was de oorspronkelijke naam “The Great Reset” onhandig gekozen, “blckbx” was al niet veel beter in een tijd dat iedereen zich druk maakte over BlackRock en Blackstone. Gevaarlijker werd het toen blckbx, onder het mom van ‘discours met de andere kant’, steeds vaker mensen uitnodigde met bijdragen die meer gebruikelijk zijn bij Joop en Jinek, maar van wie de geniale doublespeak en foute voorbeelden niet kritisch genoeg werd bevraagd, waardoor kijkers de informatie als zoete koek konden consumeren.
Uitzending van 29 januari 2025
Terug naar de items over Aachboun. Het was een tweet van Huig Plug van 1 februari, die de schellen van mijn ogen deed vallen. Plug wees op terecht op een bizar hiaat, tijdens mijn eerste verslag van de rechtszaken van Karim Aachboun bij blckbx today van 29 januari. Voor kijkers bekend met de Demmink zaak, moet die uitzending alarmbellen hebben doen afgaan.
“Bij het Blckbx-item over de van kinderverkrachting verdachte directeur-generaal IAV stelden Flavio Pasquino, Djamilla le Pair & David Boerstra geen vragen aan studiogast Koos van Dam, hij was van aug. 1996 t/m januari 1999 ambassadeur in Ankara toen de D-G Turkije bezocht!”
(Huig Plug op X, 1 februari 2025)
Hot item, die 29 januari, was de schikking die Rutte met Aachboun had willen maken. Eén van de schikkingsvoorwaarden was dat Aachboun zijn mond over Demmink zou houden. Het was voor het eerst dat het bestaan van een verband tussen de fiscalist en Demmink bekend werd. Pasquino (presentator die avond, die op het laatste moment voor Erwin Taams inviel) vroeg een paar maal om toelichting –tevergeefs, want ik had geen informatie over de link tussen Aachboun en Demmink.[i]
Wie Koos van Dam was, mijn buurman in de show die over Gaza zou spreken, wist ik die 29 januari ook niet. We hadden vlak voor de uitzending kennis gemaakt en hij vertelde dat hij ambassadeur in het Midden-Oosten was geweest. Het gesprek ging daarop meteen over op Libanon, Israël en Egypte. Dat Van Dam ten tijde van de vermeende duistere escapades van Demmink ambassadeur in Turkije was geweest, kwam niet ter sprake.
Waarom kwam Pasquino tijdens de uitzending steeds terug op Demmink? Waarom bevroeg hij David Boerstra en mij erover, maar niet Koos van Dam, het enige panellid dat wel wat wist? Van Dam zelf zei geen woord, hij werd ook nauwelijks in beeld gebracht.
Ik vroeg het Pasquino in een telefoongesprek op 1 april. Hij zei niet geweten te hebben dat Van Dam ‘toentertijd’ als ambassadeur in Turkije werkzaam was. Hij was die avond ingevallen en gewoon ‘aan’ gegaan op het onderwerp Demmink. Verder kon ik me het beste tot een redactielid wenden. Die gaf desgevraagd aan dat Van Dam lang van tevoren was uitgenodigd en hem door een teamlid was aanbevolen voor het onderwerp Gaza. Ikzelf werd een dag voor de uitzending uitgenodigd. Of ik iemand verving die had afgezegd en wellicht over Demmink te bevragen was geweest, weet ik niet.
Of Pasquino wel of niet op de hoogte was en er wel of niet van een vooropgezet ‘uit de tent lokken’ sprake was, voor de geïnformeerde kijker kwam het omzeilen van Van Dam bij het onderwerp Demmink vreemd over.
Wendingen: update Aachboun van 24 maart
De tweede bijdrage over de rechtszaken van Aachboun, op 24 maart, begon met een videofragment dat een onbekende tijdens de zitting bij het gerechtshof had gemaakt. Taams opende met: “Even voor alle duidelijkheid (…) Jij ben niet degene die het filmpje heeft gemaakt?”. Hij wist dat het niet toegestaan was opnames te maken, tijdens de zitting. Ik zat links vooraan, schuin achter de advocaat van Aachboun, dus nee, ik had de opname niet gemaakt. En nee, ik weet ook niet wie dat wel heeft gedaan.
Vervolgens vroeg Erwin of ik kon bevestigen of het inderdaad de rechter was die sprak, omdat daarover, volgens hem, bij kijkers twijfel zou bestaan. Ja, dat kon (en kan) ik bevestigen. Wie goed naar het filmpje kijkt, ziet overigens zelf ook dat alle ogen op de rechter gericht zijn en hij zijn constatering van beïnvloeding met handgebaren vergezelt.
Het besef dat ik een bepaalde hoek in werd gedrukt, daagde pas bij de volgende vraag: “En die zaken die Aachboun zelf heeft aangespannen, gebruikt hij tevens zelf als argument om te zeggen van ‘Mark Rutte zou niet in zijn positie mogen verkeren want hij geniet immuniteit in die positie?” Het is een ‘crazymaker’ vraag, ik begreep hem dan ook aanvankelijk niet. Waarom werd de boel omgedraaid?
In plaats van het proces in Brussel te zien als een poging een kans op gerechtigheid in Nederland te behouden, insinueerde Erwin dat de Nederlandse vervolgingen van Rutte en de Nederlandse Staat gebruikt worden om de zaak in Brussel te doen slagen. Waarom de omkering? De zaken in Nederland waren ver voor de benoeming van Rutte als nieuwe NAVO Secretaris Generaal ingezet. Waarom werd gepoogd de initiatieven van Aachboun in een kwaad daglicht te trekken? In het belang van het zogeheten verzet, waarvan Pasquino een van de pilaren leek te willen zijn, was het niet. In wiens belang dan wel?
Hoor en Wederhoor
Op dinsdag 1 april belde ik Flavio Pasquino om hem om toelichting op beide uitzendingen over de rechtszaken van Aachboun te vragen. Mijn telefoontje kwam gelegen, bevestigde hij. We spraken eerst over het NVJ-lidmaatschap en -perskaart (in verband met de nieuwe persrichtlijn) en over het herhaaldelijk terugkomen op Demmink, tijdens de eerste uitzending.
Toen ik overstapte naar vragen over de uitzending van 24 maart, onderbrak Pasquino het gesprek, omdat hij “even iets moest betalen en daarna in het zonnetje” zou gaan zitten, van waar hij mij zou terugbellen. Vijftig minuten later belde ik hem terug. Hij zei ongelukkig te zijn geweest met die laatste uitzending. Erwin Taams zou zich niet aan de afspraken hebben gehouden, zorgde voor toenemende ontevredenheid, enz. Kortom, Taams leek onder de bus te worden gegooid. De reacties onder de uitzending waren “vernietigend” geweest, aldus Pasquino. Aachboun had hij zijn excuses aangeboden.
Het gespreksonderwerp veranderde, toen Pasquino zei dat hij zijn ontslagbrief aan het schrijven was. Er zouden onoverkomelijke onenigheden zijn met het bestuur. Zo onoverkomelijk, dat Blckbx de volgende dag op zwart zou aan vanwege een staking van de blckbx-medewerkers. Er zou ook een video worden opgenomen. Debet aan de crisis was voormalig bestuurslid Jan van Aken, die met het instorten van blckbx ook de andere alternatieve media mee het ravijn in zou trekken, aldus Pasquino. Dat laatste zou Van Aken nooit doen, dat weet ik zeker. Ik had tot dan toe verbijsterd geluisterd, maar wist op dat moment dat Flavio’s verhaal niet klopte. Was het misschien een 1 april grap?
Toen de volgende ochtend geen stakingsberichten verschenen, belde ik Erwin Taams om hem te vragen waarom de laatste uitzending zo ongemakkelijk verlopen was. Hij zei dat het aan mij lag. Als presentator had hij de vrijheid kritische vragen te stellen en hoefde hij zich niet aan de vooraf besproken vragen te houden. Als ik me bespeeld voelde, dan lag het probleem bij mij. Ik zei niets tegen kritische vragen te hebben, maar wel tegen omdraaiingen en verkapte verdachtmakingen. Taams zei daarop dat hij mij de kans had gegeven om onduidelijkheden te verduidelijken. We werden het niet eens.
Een paar uur later verscheen het bericht dat blckbx die dag niets zou uitzenden, gevolgd door de afscheidsvideo van Flavio. Door de manipulatietechnieken in die video, inclusief rouwpak, Sinatra en martelaarsretoriek, kwam het wederhoor ook in een ander licht te staan.
Een mediakanaal dat gasten met dubbele boodschappen uitnodigt, berekenende vragen stelt, brieven lekt, bewust de vermijdbare destructie van een invloedrijk mediakanaal inzet en een zeer gerespecteerd man als van Aken zwart maakt, daar moeten kijkers kritisch op zijn. Want dat hier meer dan alleen maar ‘iets’ misging, is wel duidelijk.
[i] Van de Demmink doofpot weet ik alleen de grote lijnen. Van september 2000 tot eind augustus 2018 woonde ik in het buitenland en, niet van plan ooit te remigreren, hield ik het nieuws in Nederland niet bij. Fragmenten over Demmink hoorde ik pas in de coronatijd, maar de details kende ik niet.
P.S.: De tekst is sinds publicatie hier en daar bijgeschaafd. Dank aan diegenen die me op tekstfouten en kleine verbeteringen attendeerden.