Ook voor de advocaten van de Duitse Advocaat en Corona Ausschuss mede-oprichter Reiner Fuellmich kwam het slotpleidooi van de Officier van Justitie totaal onverwacht.

Met de hoogte van de eis, 3 jaar en 9 maanden gevangenisstraf, had men min of meer gerekend, maar dat de rechter na een tumultueus verloop van de zevenentwintigste zitting plotseling het woord gaf aan de Officier van Justitie, Philipp Simon John, die kennelijk als enige van de drie partijen voorbereid was op het houden van een slotpleidooi, kwam voor de rest van de aanwezigen als een donderslag bij heldere hemel.

Tijdens het proces, dat in februari van dit jaar startte, vonden er per maand gemiddeld drie á vier zittingen plaats. Voorzitter Carsten Schindler heeft meerdere keren aangegeven te willen afronden, dus dat het proces binnen afzienbare tijd zou eindigen, was duidelijk. De verbazing zat hem echter in de timing.

Een hernieuwde aanval op Fuellmich door Viviane Fischers advocaat Frank Großenbach, gevolgd door een escalerende interactie tussen Fuellmich en de hem beteugelende rechter Schindler, bezorgdheid over gewelddadige aanvallen op twee medegevangenen, de weigering Fuellmichs advocaat Mr. Edgar Siemund het woord te geven en circa drie uur aan onderbrekingen, maakte die woensdag 28 augustus tot een spraakmakende dag.

Panorama Großenbach

Großenbach opende met een voorgedragen reactie op de getuigenis van Prof. Dr. Martin Schwab, van de week ervoor. Het was voor het eerst dat pers en publiek in de rechtszaal weer iets over de inhoud van de zaak vernamen. (Tijdens de twintigste zitting ordoneerde de rechter dat de rest van de uitwisselingen voortaan uitsluitend schriftelijk behandeld zouden worden.)

Ten derden male bleek Großenbach zijn visie op de aanklacht herzien te hebben en stelde dat de getuige het voorlaatste standpunt van zijn cliënte had bevestigd – namelijk, dat er wel degelijk gesproken was over ‘liquiditeitsreserves’ en Fuellmich het geleende bedrag niet had mogen vastzetten.

(De getuigenis van Schwab had echter duidelijk gemaakt dat er indertijd geen tegenstelling qua interpretatie bestond: onder liquiditeitsreserve werd waardeverankering verstaan en omgekeerd. Dat Fuellmich het geld in zijn huis gestoken had, was Schwab bekend.)

Ook meende Großenbach dat Fuellmich te weinig actie had ondernomen om het geld van Marcel Templin* terug te vorderen, daarmee implicerend dat Fuellmich en Templin mogelijk onder één hoedje spelen. Katja Wörmer ging daartegen in verweer door het noemen van de stappen die in Berlijn tegen Templin ondernomen werden. De aanklacht lijkt recent een volgend stadium te hebben bereikt.

Großenbachs aanval vormde een contrast met zijn vorige gezichtspunt, dat Fuellmich de stichting Corona Ausschuss niet heeft kunnen benadelen, omdat de stichting officieel nooit geregistreerd werd, dat na vier jaar tijd ook niet meer mogelijk is en dat de organisatie geen eigen vermogen of bankrekening had. Het zijn de donateurs die uiteindelijk de schuldeisers zijn, aldus Großenbach.

Toen het hem op basis van dat standpunt niet lukte Vivian Fischer als partij te voegen, probeerde hij het over een andere boeg en participeerde tijdens de vorige zitting als de representant van twee donateurs. Over zijn verzoek deze donateurs als partij te mogen voegen, oordeelt de rechter in zijn eindoordeel.

Geketend, beteugeld, gecensureerd

Ook Fuellmich reageerde op Schwabs getuigenverklaring en werd daarbij meerdere keren onderbroken door de rechter, die de aangeklaagde instrueerde zich te beperken tot die getuigenverklaring.

De getuigenis van Schwab betrof drie verschillende vragen: a) Had de €700.000 tijdelijk in vastgoed mogen worden vastgelegd?, b) Waren de leenovereenkomsten oprecht opgesteld of was er sprake van schijnovereenkomsten? en c) Had Schwab indertijd de indruk dat Fuellmich zijn lening zou terugbetalen?

De zaak is complex. De zakenrelatie die Fuellmich had met advocaat Marcel Templin is een andere dan die hij met advocaten en Corona Ausschuss mede-oprichters Justus Hoffmann, Antonia Fischer en Viviane Fischer had.  De eerste drie runnen gezamenlijk het advocatenkantoor Hafenanwälte in Berlijn en zijn voormalige studenten van Prof. Schwab. Hoffmann werkt nog altijd met Schwab samen.

Ook heeft dit trio de aanklachten tegen Fuellmich bij het Openbaar Ministerie ingediend, opvallend genoeg op dezelfde dag (2 september 2022) dat Viviane Fischer Fuellmich tijdens een Corona Ausschuss uitzendign openbaar beschuldigde van onheuse praktijken.

Alle vier hebben ze met het Duitse OM samengewerkt om Fuellmich te belasten, in Mexico te kunnen vastnemen en zonder uitleveringsverzoek naar Duitsland te transporteren.

Fuellmich is voorafgaand aan de officiële vervolging niet gehoord, zoals in Duitsland wel gebruikelijk is, omdat Justus Hoffmann dreigde in dat geval de aanklacht in te trekken.

Gezien de reikwijdte van de gestelde vragen en het feit dat Fuellmich sinds juni in isolatie gevangen zit, had hij veel over de getuigenverklaring te zeggen. De aanhoudende interrupties door de rechter en het daarvan negeren door Fuellmich escaleerde al gauw in een uitbarsting van de gedaagde: “Zeg mij dan maar wat ik wel zeggen mag. Schrijf het op, dan leer ik het uit mijn hoofd in die cel beneden en zal ik het hier citeren!”

“Doe ik,” zei Schindler.

Die opmerking werkte als een lont in het befaamde kruidvat, ook op de publieke tribune. Of de rechter op de hoogte was van het recente geweld in de gevangenis, raasde Fuellmich. Een gevangene werd enkele weken geleden de schedel ingeslagen door een andere gevangene en het blijft onzeker of de man zal herstellen. Een andere gedetineerde, inmiddels een vriend van Fuellmich, zou een paar dagen eerder verkracht zijn. Schindler negeerde de opmerking. “Niet door een andere gevangene, maar door de beveiliging!”, brieste Fuellmich. “Wat gaat u nu doen? Kunt u garanderen dat mij niets overkomt?!”

Even leek de zaal in een Romeinse arena te zullen ontaarden, maar Advocate Katja Wörmer gaf Schindler de regie terug door de microfoon te nemen en aan te geven dat zij nog een aantal punten wilde inbrengen.

Een kalmerende invloed had aanvankelijk ook Mr. Edgar Siemund, die zich tijdens de laatste zitting als advocaat organisatierecht bij het team van Fuellmich had gevoegd. Toen de rechter hem echter niet toestond zijn bijdrage mondeling in te brengen, ontstond er een nieuwe woordentwist die culmineerde door de opmerking van de voorzitter dat Siemund zijn zegje te zijner tijd, tijdens het slotpleidooi, kon doen.

Twee van de drie slotpleidooien

Dat Officier van Justitie John na de lunchpauze ineens, staande in zijn toga met op beide handen een opengeslagen papiermap rustend, zijn slotpleidooi bleek voor te lezen, kwam dus onverwacht.

Maximaal tien minuten was de voordracht van de jonge John, ten overstaan van acht veel ervarener juristen. Zijn opmerking dat hij daar ook ten behoeve van de critici van de coronamaatregelen stond, wekte de nodige hilariteit op de publieke tribune op. Wörmer zei later nooit eerder zo een kort, nauwelijks beargumenteerd slotpleidooi, te hebben gehoord. Antonia Fischer gaf aan niets aan de worden van John te willen voegen. “Hij heeft alles al gezegd.”

Ook Großenbach was van zijn stuk gebracht. Niet op een pleidooi voorbereid, probeerde er hij spontaan een te formuleren, waarbij hij het gaandeweg meer en meer opnam voor Fuellmich.

De laatste zou veel, goed en belangrijk werk hebben verricht met de uitzendingen van Corona Ausschuss. Het feit dat vrijwel de hele publieke tribune steevast door supporters wordt bezet en er allesbehalve een oploop is van ontevreden donateurs, spreekt boekdelen, aldus Großenbach.

Hem leek de beste uitkomst dat Viviane Fischer en Reiner Fuellmich weer zouden samenwerken. Er was genoeg geld om verder te gaan, aldus de advocaat.

Großenbach herhaalde dat de Stichting Corona Ausschuss officieel niet bestond en nooit kan bestaan en het geld uiteindelijk de donateurs toebehoort. Hij drong er dan ook bij de rechters op aan het geld vooral niet aan de eisers – Antonia Fischer, Justus Hoffmann en Marcel Templin – toe te wijzen. De donateurs hadden hun giften nooit voor hen bedoeld.

Er was geen tijd meer voor het slotpleidooi van de overrompelde verdediging. Bovendien had Wörmer al tijdens de vorige zitting aangekondigd nieuwe getuigen te willen uitnodigen. Eén getuige was voor deze zeventwintigste zitting voorzien, maar de persoon in kwestie was verhinderd en zal wellicht de volgende zitting verschijnen.

Wörmer informeerde de rechter nog zeker drie getuigen te willen uitnodigen en dat ook collega Miseré en Siemund waarschijnlijk met aanvullende bewijsverzoeken zullen komen.

Het pleidooi van de verdediging, zo schat Wörmer in, kan – met een team van vijf advocaten – vele uren in beslag nemen. Het ziet er dan ook niet naar uit dat de volgende zitting, die al op vrijdag 30 augustus plaatsvindt, de laatste zal zijn.

 

Kader

* Aanklacht in het kort

Fuellmich wordt ervan beschuldigd een lening niet aan Corona Ausschuss te hebben terugbetaald. Het bedrag van €700.000 zou bovendien, volgens Viviane Fischer, tijdens de looptijd, ten alle tijden beschikbaar moeten zijn geweest voor de organisatie.

Zowel Viviane Fischer als Fuellmich hadden, op schrift, leningen met Corona Ausschuss afgesloten en daarnaast een miljoen Euro aan goud gekocht, om de vele donaties veilig te stellen voor mogelijke confiscatie door de Duitse overheid. Drie eerdere bankrekeningen, van Fuellmich en de toeziende boekhouder Wießenborn, waren al door banken opgezegd, zogenaamd op basis van verdenking van witwassen.

Fuellmich investeerde de zeven ton in zijn huis, dat op het punt stond verkocht te worden. Het was de bedoeling dat het geld na de verkoop zou terugvloeien naar de organisatie, maar vrijwel het hele verkoopbedrag belandde op de rekening van Marcel Templin, één van de drie advocaten die aangifte tegen Fuellmich deden. Templin heeft vooralsnog geen gehoor gegeven het geld aan Fuellmich te retourneren.

Hoewel het geld theoretisch voor handen is, maar noch aan Fuellmich, noch aan Corona Ausschuss is uitgekeerd, staat de schuld nog altijd open en hangt Reiner bijna vier jaar gevangenisstraf boven het hoofd.